'Waarom worden onschuldige mensen door het kwaad getroffen?'
Volgens velen een nauwelijks te beantwoorden vraag en daarom een mooi onderwerp om op deze gespreksavond over van gedachten te wisselen.
Een aantal zaken waarover we kunnen nadenken:
Als het kwaad goede mensen treft...
Deze zin wekt de indruk dat er 'goede mensen' zijn en dat er 'kwaad' is.
Maar hoe zit dat dan: is er inderdaad 'goed' en 'kwaad'? zijn dit dan 'entiteiten', op zichzelf bestaand, die los zijn te zien van de mens?
Of is het meer een typering van het gedrag van mensen?
Als een natuurramp optreedt, is dat dan een ´initiatief´ van ´goed´ of van ´kwaad´?
En nog een ander ding: wat is eigenlijk 'goed' en 'kwaad': zijn dit twee zijden van één medaille, elkaars tegenpolen? Of kunnen we 'goed' los zien van 'kwaad'. Je kunt geloven in een hemel vol goeds zonder te geloven in een hel vol kwaad.
Of een ander aspect: wat 'goed' is voor de een, kan wel eens 'kwaad' zijn voor de ander. Gered worden door een donorhart bijvoorbeeld. Goed voor de ontvanger, kwaad voor de donor en zijn nabestaanden.
Hoe definieer je eigenlijk "kwaad". Kun je het 'meten'? En ten opzichte van wie of wat definieer je eigenlijk "kwaad". En hoe zit dat met "goed"? Kun je "goed" meten?
Het is gek, maar als we het over kwaad hebben, dan is het vaak "Het Kwaad", een externe entiteit, buiten onszelf, die iets teweegbrengt. Maar als het gaat om "Het Goede", dan hebben we het toch graag over dingen die mensen voor elkaar doen, iets in onszelf. Is dit omdat we onszelf graag zien als bondgenoot van het goede (wellicht geneigd tot alle kwaad)? Of is het zo dat "Het Kwaad" bestaat en wijzelf "Het Goede" vertegenwoordigen?
En zo kom ik toch bij de omgekeerde vraag: "Als het goede kwade mensen treft...", kan dat ook?
Kortom: weer een interessant onderwerp om elkaars mening af te tasten.
Links: http://kunst-en-cultuur.infonu.nl/recensies/16000-boekrecensie-als-t-kwaad-goede-mensen-treft-h-kushner.html
http://www.kuleuven.be/thomas/pastoraal/rouwen_op_school/geloof_lijden.php
http://kerkgeschiedenis.web-log.nl/kerkgeschiedenis/2007/06/god_en_het_lijd.html !!
http://www.scholieren.com/werkstukken/23057
donderdag 25 maart 2010
zondag 3 januari 2010
Schepping en Evolutie
Op 13 januari gaan we het hebben over de schepping. De afgelopen periode zijn er verschillende artikelen voorbij gekomen in de media over dit onderwerp. De aanleiding om schepping op te nemen als een van onze onderwerpen was een artikel van Ellen van Wolde: 'Openingszin Bijbel klopt niet' (Trouw, 8 oktober 2009).
Duidelijk wordt ook op de website dat de gedachte ´scheppen is scheiden´ niet origineel is, maar wel tot een brede discussie leidt, met gedachten over het bestaan van God en hoe letterlijk de beschrijvingen in de bijbel en in bijzonder het scheppingsverhaal genomen kunnen of moeten worden.
Van hier uit is de stap naar het bestaan van evolutie in het afgelopen jaar van Darwin snel gemaakt. Een korte opsomming van de theorie van Darwin is beschreven in wikipedia .
Binnen de religieuze context is de vraag of dit betekent dat de mens niet geschapen is maar ontstaan snel gesteld. Binnen het creationisme wordt hier dieper over nagedacht. Omdat er altijd door de tijd een 'goed versus fout' discussie ontstaan is rondom het woord ´creationisme´ ontstaan er natuurlijk nieuwe benamingen voor de gedachtenworsteling rondom dit onderwerp, zoals bijvoorbeeld 'theistische evolutie'.
Intrigerend aan deze discussies vind ik zelf de afstand die men doorgaans neemt tot het onderwerp en de aanname dat men het geheel kan overzien. Men gaat er van uit dat de tijd een vast gegeven is. Interessant is in dit licht de verhandeling ´Druk, druk, druk´ van Pieter Hoexum (Trouw, 2 januari 2010). Wat hierin naar voren komt is dat er iets is als 'tijdsbeleving´ en 'kloktijd' en dat er naast de definitie van Arisitoteles´ tijd (tijd is de 'maat van verandering') ook andere interpretaties zijn. Een klein beetje googlen verder kom je bijvoorbeeld bij Plotinus, die het niet eens was met Aristoteles.
Een salliant detail is dat Aristoteles deze definitie beschrijft in de 'Fysica', waarin hij natuurwetenschap definieert en hiermee zijn tijdsdefinitie direct koppelt aan de natuurwetenschap. Uiteraard is dit zeer relevant voor de praktische, fysieke, aspecten van de schepping, dat gene waarmee men in de praktijk van alledag geconfronteerd wordt. Maar of deze ook werkt voor de niet-fysieke aspecten van de schepping?
Kortom: genoeg stof om een tijdje stil te staan bij onze plaats in de geschiedenis van de mens en de intenties van God hierbij.
Duidelijk wordt ook op de website dat de gedachte ´scheppen is scheiden´ niet origineel is, maar wel tot een brede discussie leidt, met gedachten over het bestaan van God en hoe letterlijk de beschrijvingen in de bijbel en in bijzonder het scheppingsverhaal genomen kunnen of moeten worden.
Van hier uit is de stap naar het bestaan van evolutie in het afgelopen jaar van Darwin snel gemaakt. Een korte opsomming van de theorie van Darwin is beschreven in wikipedia .
Binnen de religieuze context is de vraag of dit betekent dat de mens niet geschapen is maar ontstaan snel gesteld. Binnen het creationisme wordt hier dieper over nagedacht. Omdat er altijd door de tijd een 'goed versus fout' discussie ontstaan is rondom het woord ´creationisme´ ontstaan er natuurlijk nieuwe benamingen voor de gedachtenworsteling rondom dit onderwerp, zoals bijvoorbeeld 'theistische evolutie'.
Intrigerend aan deze discussies vind ik zelf de afstand die men doorgaans neemt tot het onderwerp en de aanname dat men het geheel kan overzien. Men gaat er van uit dat de tijd een vast gegeven is. Interessant is in dit licht de verhandeling ´Druk, druk, druk´ van Pieter Hoexum (Trouw, 2 januari 2010). Wat hierin naar voren komt is dat er iets is als 'tijdsbeleving´ en 'kloktijd' en dat er naast de definitie van Arisitoteles´ tijd (tijd is de 'maat van verandering') ook andere interpretaties zijn. Een klein beetje googlen verder kom je bijvoorbeeld bij Plotinus, die het niet eens was met Aristoteles.
Een salliant detail is dat Aristoteles deze definitie beschrijft in de 'Fysica', waarin hij natuurwetenschap definieert en hiermee zijn tijdsdefinitie direct koppelt aan de natuurwetenschap. Uiteraard is dit zeer relevant voor de praktische, fysieke, aspecten van de schepping, dat gene waarmee men in de praktijk van alledag geconfronteerd wordt. Maar of deze ook werkt voor de niet-fysieke aspecten van de schepping?
Kortom: genoeg stof om een tijdje stil te staan bij onze plaats in de geschiedenis van de mens en de intenties van God hierbij.
Abonneren op:
Posts (Atom)